Make Stories by Marli

Kilka tygodni temu moją domową biblioteczkę uzupełniła książka Mówiąc inaczej Pauliny Mikuły – absolwentki polonistyki na Uniwersytecie Warszawskim, autorki popularnego vloga o tytule takim, jak książka. Szukając w Matrasie ciekawych pozycji książkowych, natrafiłam właśnie na tę. Przeczytałam opis, który wydał mi się dość intrygujący. Stwierdziłam, a co! Może się czegoś nowego dowiem. Zajęcia z językoznawstwa już dawno za mną, notatki starannie pochowane w teczki, pudełka, pudełeczka, skryte gdzieś w domowych zakamarkach. Wobec czego z niecierpliwością zaczęłam czytać książkę, mając nadzieję, że nie tylko przypomnę sobie zapomniane reguły, odświeżę dawno nieużywaną wiedzę, ale przede wszystkim nauczę się czegoś od koleżanki „po fachu”. Po kilkunastu przeczytanych stronach czar prysł! A strony 115 – 116 tejże książki doprowadziły moje polonistyczne serce niemal do wykrwawienia. Pozwolę sobie zacytować fragment: Nauczycielka powiedziała tak: „Paulino, dobry polonista wcale

Książki autorstwa Remigiusza Mroza powoli zapełniają moją półkę, tę domową, jak i audiotekową. Ten niezwykle utalentowany młody człowiek powoli skrada moje serce. Początkowo byłam pełna sceptycyzmu wobec jego twórczości. Po pierwsze ze względu na Wielkich polskiego kryminału – Tyrmanda (tu głównie dzięki powieści Zły ), Krajewskiego, Bondy, Miłoszewskiego, których książki czyta się z zapartym tchem. Po drugie – dość często zdarza się tak, że to co zostało w dzisiejszych czasach okrzyknięte bestsellerem i leży na półkach Empik’u okazuje się totalnym literackim dnem. W związku z tym, pierwsze spotkanie z prozą Remigiusza było pełne obaw, wątpliwości, dystansu. Jak się okazuje, zupełnie niepotrzebnie. Jest rok 1909, Austro – Węgry. Polski nie ma na mapach świata. A główny bohater – Erik Landecki to Polak. Na domiar tego prowadzi hulaszcze życie. Gorzej już chyba być nie może. Zostaje zatrudniony na czyścibuta w rezydencji Reinstalu. W tamtych czasach owe stanowisko było najniże

Nie pozwalajmy sobie na bylejakość! – apel ten idealnie komponuje się ze słowami będącymi tytułem dzisiejszych rozważań. Ich autorem jest Walt Disney – legenda amerykańskiego przemysłu filmowego. Wszyscy znamy stworzone przez niego bajkowe postaci takie jak: Myszka Miki, Kaczor Donald czy pies Pluto. One nie są byle jakie. One stały się kultowe, ich popularność przez tyle lat nie maleje. Dlaczego? Bo ten niezwykły człowiek wierzył bezwarunkowo i niezłomnie w to, co robił. Zmierzając do sedna, ponad rok temu byłam świadkiem ciekawej sceny w bibliotece. Otóż przy stoliku tuż obok mnie siedziały dwie dziewczyny, które twórczo pracowały nad swoimi pracami licencjackimi. Zawiązała się miedzy nimi dyskusja dotycząca jakiegoś zagadnienia. Jedna z nich miała najwyraźniej problem z udzieleniem odpowiedzi na postawione pytanie, bądź też nie do końca umiała daną kwestię rozłożyć na czynniki pierwsze i stworzyć z niej przedmiot badawczy. Widać było nie tylko zmartwienie na jej twarzy, drż